Nunc et in hora mortis nostrae. Amen. 14/15 nie dla świata.

Dawno mnie tu nie było. Ale postanowiłem wrócić. Z nogą coraz lepiej, ale nie o tym będę pisał. Dziś w nocy mija rok. Rok od dnia w którym byłem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie, ale w jedną noc straciłem to wszystko, na czym mi naprawdę zależało. Co prawda, teraz mam to o czym marzyłem całe moje życie, ale Ela (anioł- nie dziewczyna :)) no po prostu jedno słowo - przyjaciel. Nie wiem jak to będzie, zbliżają się ciężkie czasy, ale myślę że z Bożą pomocą, zaprę się tego co złe i jakoś to będzie, ba nie jakoś - musi być dobrze. Pozdrawiam wszystkich którzy tu zaglądnęli kiedykolwiek, i mam nadzieję że w miarę będę tu coś pisał. Bo teraz dopiero moje życie nabrało tempa, i kolorów, a właściwie to jednego...